Multipl Skleroz (Emes Hastalığı)
Hastalıkta bu kılıf hasar görmekte ve bu yerlerde skleroz dokular yer almaktadır. Bu sertleşmiş alana da plak denir. Bunlar, sinir sistemi içinde değişik yerlerde oluşabilir ve sinirsel mesajların iletilmesini engelleyebilir.
MS belirtileri, kişiye göre değişiklik gösterebilir. Kimisinde değişik hastalık tabloları arka arkaya ortaya çıkar, daha sonra tam ya da kısmi iyileşme görülür. Belirtiler hasar gören sinir sistemi bölgesine göre farklıdır. Bunlar arasında halsizlik, karıncalanma, uyuşma, duyu eksikliği, denge bozukluğu, çift görme görme azlığı, konuşma bozukluğu, titreme, kol ve bacaklarda sertlik, güçsüzlük sayılabilir.
Hastalık 20 ile 40 yaşları arasında ortaya çıkar. Kadınlar erkeklere göre daha fazla oranda MS’e yakalanma riski taşırlar. MS bulaşıcı değildir. Ailede veya çevredeki hiç kimse hastadan bu hastalığı kapmaz. Teşhisinin iyi bir uzman tarafından yapılması gereklidir. Son zamanlarda LYME denen ve MS ile aynı belirtilere sahip bir hastalıkla karıştırıldığı sıkça duyulmaktadır.
Hastaya ve hastalığın tipine göre ataklar değişmekle birlikte atakların ne zaman ve ne sıklıkla ortaya çıkacağı önceden kesinlikle tahmin edilemez. MS için kesin tedavi yoktur. Fakat hastaların sosyal hayatını devam ettirebilmek için bazı şeyler yapılabilir. MSlilerinde aktivitelerini sürdürmeleri, besin değeri yüksek bir diyet uygulamaları, kendilerini iyi hissetmek ve dirençlerini korumak için yeterince dinlenmeleri gerekir. Enfeksiyonların, özellikle solunum veya idrar yolları enfeksiyonlarının anında tedavi edilmesi son derece önemlidir.
Düzenli egzersiz programları hastaların akut atak döneminin izlerini silmesine ve kas spazmlarının giderilmesine yardımcı olur. Barlar ve diğer yardımcı aletlerle yapılan çalışmalar birçok hastanın kendine güvenini arttırır. Psikolojik terapi hastalara ve ailelerine depresyon, korku ve MS’in yol açtığı sınırlamalarla mücadelede yardımcı olur. Bugün için maalesef tedaviler kesin sonuç vermemektedir. Ancak MS üzerinde dünyanın her yerinde bir çok çalışmalar yapılmakta ve her geçen gün tedavi konusunda yeni ilerlemeler kaydedilmektedir. Umuyoruz ki yakın zamanda etkili tedavi şekilleri bulunacak ve kullanımlarına geçilecektir.
Ayşe Esra GÜLER
