Kınakına (Cinchona officinalis)
Genel olarak genç dallardan elde edilmiş kabuklar Kinin elde edilmesinde kullanılır. Bu madde sıtmanın tedavisi ve sıtmadan korunmada özellikle kullanılan bir ateş düşürücüdür.
Anayurdu Peru ve Bolivya olan ve sanayii bitkisi olarak Cava, Güney Hindistan, Kolombiya, Seylan, Guatemala, Kamerun ve Kongo gibi tropikal ülkelerde yetiştirilir.
Bilinen bileşiminde; Kabuğundan “Kinin / Quinine, Chininum” çıkarılır. Kınakınanın terkibinde kinin, kinidin, kinşonin, kinşonidin, sinşol, kupreol gibi maddeler vardır. Gövde ve kök kabukları (Cortex Chinae) kullanılır. Tadı acıdır
Faydaları :
-Almanya Sağlık Bakanlığının bitkisel preparatlarının hazırlanması ve ruhsatlandırılmasından sorumlu E Komisyonu kınakına kabuğunun iştahsızlık, sindirim bozukluklarından ;şişkinlik ve hazımsızlığa karşı kullanılabileceğini belirtmiştir.
-Acımsı tadıyla iştah açarak kilo olmaya yardımcıdır.
-Dermansızlık ve halsizlik gibi durumlarda vücudu kuvvetlendirici ve dinçleştirici özelliği vardır.
-Eklem romatizması ve ve cilt kaşıntılarında kullanılır kan yapıcıdır.
-Ateş düşürür.
-Nevralji, sıtma, grip, bulaşıcı hastalıklarda da fayda sağlar.
-Kınakına’nın tuzları özellikle sülfat tuzu, sıtmaya karşı girbal enfeksiyonlarda direnci arttırır. Kinidin tuzu ise kalp yatıştırıcısıoalrak kullanılır.. Tansiyonu düşürür.
Kullanım Şekli:çayı kullanılmakla birlikte doş aşımına çok dikkat edilmelidir. Ayrıca uzun süreli kullanılmamalıdır. Kullanımına ara verilmelidir. Bunun yanında tentür olarak da kullanılır.
UYARI :Fakat Kınakınanın çayı pek içilmemekle zira dozajın aşılması halinde (GÜNDE 3 GR ‘dan fazla veya bir seferde 1 gramdan fazla alınmamalıdır.)zehirlenmelere yol açabilir. Ayrıca kına kınayı hamileler kullanmamalıdır. Kına kına bebeklerde kullanılmaz görme ve işitme sorunlarına yol açabilir.mide ve oniki parmak bağırsağı ülserleri olanlar kullanmamalıdır. Bazı kişilerde allerjiye de sebebiyet verebilir.
ÜLKÜ ALKO
