Frenk Üzümü
Kökleri saçak seklinde olup, fazla derine inmezler. Dalları zayıftır. Her sene dipten yeni sürgünler meydana getirir.
Meyveleri küçük salkımlar hâlindedir. Salkımlar üzerinde taneler yuvarlak ve çok parlak renklidir. Kabuk yarı saydam olduğundan, tanenin içerisindeki çekirdek fark olunabilir. Meyveler mayhoş ve tatlıdır. Frenküzümü mahsulünü daima genç sürgünler üzerinde verir (budamada bu hususa dikkat etmelidir). Yaprakları el biçimindedir. Frenküzümü en iyi şekilde mutedil iklimlerde yetişir. Fazla rutubetli ve fazla kuru toprakları sevmez. İlkbaharda erken uyandıkları için, dikimi sonbaharda yapmak iyi netice verir. Bahçe ziraatında frenküzümü, 1,20x1,40 m aralık ve mesafeyle dikilmelidir. Budanmayan frenk üzümleri iyi mahsul vermezler. Onun için yaşlı dalları budanır. Genç sürgünleri yerlerinde bırakarak iyi bir aralama yapmak gerekir. Köklerden süren sürgünleri kesip atmalı, ortada olanlarından bir veya iki tanesini bırakmalıdır. Bırakılan bu sürgünler fidanı gençleştirir.
Baslıca dört çeşit tanınmış frenküzümü vardır:
1) Küçük kırmızı frenküzümü,
2) Büyük kırmızı frenküzümü,
3) Siyah frenküzümü,
4) Sarı frenküzümü.
Bunlardan en makbulü büyük taneli kırmızı frenküzümüdür. Bu üzüm çeşidi tesirlidir ve suyu çoktur. Şurup yapmaya elverişlidir. Frenküzümlerini iyice olgunlaştırdıktan sonra toplamalıdır.
Türkiye'de yetiştiği yerler: Hemen hemen bütün bölgelerde.
Kullanıldığı yerler: İştah açar, hazmı kolaylaştırır. İdrar söktürür. Vücuda rahatlık verir. Böbreklerdeki taşların düşürülmesine yardımcı olur. Karında toplanan suyu söker. Karaciğer şişliğini indirir. Şurubu çok besleyicidir.
MUHAMMED UĞUR POYRAZ
