Diyaliz Merkezleri Hakkında Yönetmelik

Sağlık Bakanlığından:

DİYALİZ MERKEZLERİ HAKKINDA YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK

MADDE 1 – 18/6/2010 tarihli ve 27615 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Diyaliz Merkezleri Hakkında Yönetmeliğin 3 üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(1) Bu Yönetmelik; 7/5/1987 tarihli ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanununun 3 üncü maddesi ve 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ile 11/10/2011 tarihli ve 663 sayılı SağlıkBakanlığı ve Bağlı Kuruluşlarının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 40 ıncımaddesine dayanılarak hazırlanmıştır.”

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“c) Genel Müdürlük: Bakanlık Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğünü,”

MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(1) Komisyon; Sağlık Hizmetleri Genel Müdürünün veya görevlendireceği en az daire başkanı düzeyindeki bir idari amir başkanlığında, nefroloji alanında doçent ve profesörler arasından Bakanlıkça seçilen altı üye olmak üzere toplam yedi kişiden oluşur.”

MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesine aşağıdaki dokuzuncu ve onuncu fıkralar eklenmiştir.

“(9) Ruhsatlandırılan özel merkezlere uzman tabip ve tabip kadrosu ilavesi de planlamaya tabidir. Merkezin cihaz sayısı ve ildeki aktif çalışan tabip sayısı, merkezde uygulanan diyaliz yöntemi dikkate alınarak merkeze Bakanlıkça kadro tahsisi yapılabilir.”

“(10) Sadece kamuya ait diyaliz merkezi bulunan illerde diyaliz hizmetlerinde aksaklık yaşanması nedeniyle hizmete ihtiyaç duyulması halinde özel merkez açılmasına planlamadan istisna olarak izin verilebilir. Bu durumda izin verilecek özel diyaliz merkezi sayısı ve cihaz sayısı müdürlüğün teklifi üzerine Bakanlıkça belirlenerek ilan edilir. İzin verilecek diyaliz merkezleri 9 uncu maddeye göre belirlenir.”

MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesinin üçüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 22 nci maddesine aşağıdaki dördüncü fıkra eklenmiştir.

“(4) Aynı diyaliz hizmet bölgesi içerisinde bulunan diyaliz merkezleri kendi aralarında cihaz devri yapabilir. Ancak cihaz devreden merkez onbeş cihazın altına düşemez ve beş yıl süre ile planlamadan cihaz artırımı talebinde bulunamaz.”

MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 36 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(1) Eğitim başvuruları, Ocak, Mayıs, Eylül aylarında ilgili müdürlüğe yapılır ve en geç Şubat, Haziran ve Kasım aylarının ilk haftası içinde müdürlükçe toplu olarak Bakanlığa bildirilir. Yönetmelikteki şartlara uygun olmayan başvurular, müdürlükçe Bakanlığa iletilmeksizin gerekçesi belirtilerek sahiplerine iade edilir.”

“(2) Başvurular, takip eden bir ay içerisinde Bakanlıkça değerlendirilir ve eğitim programına alınanpersonel, müdürlüklere ve diyaliz eğitim merkezlerine bildirilir. Diyaliz eğitimleri, uzman tabip, tabip ve tabip dışı sağlık personeli için her yıl Ocak, Mayıs ve Eylül aylarında başlayacak şekilde, işlemlertamamlanır.”

MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 37 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(1) Diyaliz merkezi personelinin eğitimi; uzman tabip, tabip ve tabip dışı sağlık personeli için ayrıayrı olmak üzere, Ek-10’da düzenlenmiştir. Müfredat çerçevesinde eğitim süreleri uzman tabipler için bir ay teorik ve pratik eğitim, takip eden bir ay boyunca esas görev yaptığı il içinde bir diyaliz merkezinde bir ay süre ile pratik eğitim olmak üzere toplam iki ay, tabipler için üç ay teorik ve pratik eğitim, takip eden bir ay boyunca esas görev yaptığı il içinde bir diyaliz merkezinde bir ay süre ile pratik eğitim olmak üzere toplam dört ay, tabip dışı personel için iki ay teorik ve pratik eğitim, takip eden bir ay boyunca esas görev yaptığı il içinde bir diyaliz merkezinde bir ay süre ile pratik eğitim olmak üzere toplam üç aydır.Bunlardan 35 inci maddenin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında eğitim başvurusu yapanlareğitimlerinin tamamını eğitim gördüğü diyaliz eğitim merkezinde tamamlar.”

MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 39 uncu maddesinin birinci fıkrasının ilk cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Diyaliz sertifikalarının geçerlilik süresi düzenlenme tarihinden itibaren; uzman tabipler için üç yıl, tabip ve tabip dışı personel için beş yıldır.”

MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki Ek Madde 1 eklenmiştir.

“Klinik konuk evi ve konaklama tesislerinde açılacak diyaliz merkezleri

EK MADDE 1 – (1) 27/3/2002 tarihli ve 24708 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Özel HastanelerYönetmeliği Ek 9 uncu ve Ek 10 uncu maddeleri ile 15/2/2008 tarihli ve 26788 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ayakta Teşhis ve Tedavi Yapılan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmeliğin Ek 2 ncimaddesi kapsamında klinik konuk evi ve konaklama tesislerinde kurulacak diyaliz merkezleri:

a) Planlamadan istisna olarak bir diyaliz merkezine bağlı veya müstakilen açılabilir. Merkezin cihaz sayısı işletenin talebi de dikkate alınarak müdürlüğün teklifi üzerine Bakanlıkça belirlenir.

b) Faaliyet ve personel durumu bakımından bu Yönetmelikteki şartları taşır. Aynı ilde olmak kaydıyla bir diyaliz merkezine bağlı olarak faaliyet gösterecek merkezin mesul müdürü aynı kişi olabilir.

c)  Acil durumlarda hastalarını transfer edebileceği bir hastaneden hizmet satın alır veya protokol yapar. Buna dair belgeler müdürlüğe ibraz edilir.

ç) Münhasıran klinik konukevi ve konaklama tesisinde konaklayan diyaliz hastalarına hizmet verir.

d) Baktıkları diyaliz hasta sayılarını her yıl sonunda geldikleri ülke veya ili belirtmek kaydıyla müdürlüğe bildirmek zorundadırlar. Bu hastalar epikrizle merkeze kabul edilir ve tedaviden sonra daepikriz verilir. Bu epikrizin bir nüshası hasta dosyasında saklanır.

(2) Bu maddede hüküm bulunmayan hallerde ilgili mevzuat hükümleri uygulanır.”

MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki Geçici Madde 4 eklenmiştir.

“Mevcut merkezlerin tabip kadro tespiti

GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla faaliyette olan özel merkezlerde kadrolu çalışan uzman tabip ve tabip sayıları merkezin tabip kadrosu olarak belirlenir. Merkezde kısmî zamanlı çalışan uzman tabip ve tabipler merkezin tabip kadrosuna dahil edilmez. Merkezden ayrılan kadrolu ve kısmi zamanlı uzman tabip ve tabip yerine aynı statüde uzman tabip ve tabip başlatılabilir.”

MADDE 12 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 13 – Bu Yönetmelik hükümlerini Sağlık Bakanı yürütür.